Wierzę w Kościół
WIERZĘ W KOŚCIÓŁ
Słowo "Kościół" oznacza "zwołanie". Wskazuje ono na zgromadzenie tych, których Słowo Boże zwołuje, by utworzyli Lud Boży; karmieni Ciałem Chrystusa, sami stają się oni Ciałem Chrystusa.
Wiara w Kościół jest nieodłączna od wiary w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego. Kościół umożliwia nam Komunię z Bogiem. Bóg poprzez Kościół daje nam szansę na utrzymanie z nim więzi, którą zrywa grzech. Pan Jezus nadał Kościołowi strukturę powołując Apostołów i ustanawiając Piotr jego głową. Kościół narodził się z całkowitego daru Chrystusa dla naszego zbawienia, w ustanowieniu przez niego Eucharystii i oddaniu za nas życia na krzyżu. Kościołowi został posłany Duch Święty, aby go uświęcał i aby w ten sposób wierzący mieli przez Chrystusa, w jednym Duchu, dostęp do Ojca. Napełnieni Duchem Świętym Apostołowie zaczęli głosić Ewangelię. Jest to misyjna natura Kościoła, który został posłany do wszystkich narodów, aby czynić je uczniami. Aby Kościół mógł wypełniaćswą misję, Duch Święty ubogaca go swoimi darami i charyzmatami. Poprzez wypełnianie swego posłannictwa Kościół stanowi początek Królestwa Chrystusa na ziemi, a jego wypełnienie, po przejściu wśród ziemskich trudów i prześladowań, nastąpi w chwale Boga Ojca.
Do istoty Kościoła należy to, że jest on ludzki i jednocześnie Boski, widzialny i wyposażony w dobra niewidzialne. Chrystus wypełnia i objawia w Kościele swoją własną tajemnicę jako cel zamysłu Bożego: "Wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie". Kościół jest także na tym świecie sakramentem zbawienia, znakiem i narzędziem jedności Boga i ludzi. Ponieważ spodobało się Bogu zbawiać ludzi nie pojedynczo uczynił z nas swój lud. Członkiem Ludu Bożego tajemy się poprzez wiarę w Chrystusa i chrzest.
Kościół jest Ciałem Chrystusa. Przez Ducha Świętego i Jego działanie w sakramentach, przede wszystkim w Eucharystii, Chrystus, który umarł i zmartwychwstał, tworzy wspólnotę wierzących jako swoje Ciało. On sam jest głową tego ciała. W jedności Ciała istnieje różnorodność członków i funkcji. Wszystkie członki są złączone jedne z drugimi, a szczególnie z tymi ludźmi, którzy cierpią, są ubodzy i prześladowani. Kościół nazywany jest również Oblubienicą Chrystusa, którą On do końca umiłował i wydał się za nią na śmierć, aby odkupić jej niewierność swoją krwią.
Kościół jest także Świątynią Ducha Świętego, która żyje według jego zasad. Dbajmy o tę Świątynię,bo kto ją zniszczy, tego zniszczy Bóg!
Do istoty Kościoła należy to, że jest on ludzki i jednocześnie Boski, widzialny i wyposażony w dobra niewidzialne. Chrystus wypełnia i objawia w Kościele swoją własną tajemnicę jako cel zamysłu Bożego: "Wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie". Kościół jest także na tym świecie sakramentem zbawienia, znakiem i narzędziem jedności Boga i ludzi. Ponieważ spodobało się Bogu zbawiać ludzi nie pojedynczo uczynił z nas swój lud. Członkiem Ludu Bożego tajemy się poprzez wiarę w Chrystusa i chrzest.
Kościół jest Ciałem Chrystusa. Przez Ducha Świętego i Jego działanie w sakramentach, przede wszystkim w Eucharystii, Chrystus, który umarł i zmartwychwstał, tworzy wspólnotę wierzących jako swoje Ciało. On sam jest głową tego ciała. W jedności Ciała istnieje różnorodność członków i funkcji. Wszystkie członki są złączone jedne z drugimi, a szczególnie z tymi ludźmi, którzy cierpią, są ubodzy i prześladowani. Kościół nazywany jest również Oblubienicą Chrystusa, którą On do końca umiłował i wydał się za nią na śmierć, aby odkupić jej niewierność swoją krwią.
Kościół jest także Świątynią Ducha Świętego, która żyje według jego zasad. Dbajmy o tę Świątynię,bo kto ją zniszczy, tego zniszczy Bóg!
WIERZĘ W KOŚCIÓŁ JEDEN, ŚWIĘTY, POWSZECHNY I APOSTOLSKI CZ. II
Chrystus przez Ducha Świętego sprawia, że Jego Kościół jest jeden, święty, powszechny i apostolski oraz powołuje go do urzeczywistniania każdego z tych przymiotów.
I. Kościół jest jeden
Kościół jest jeden ze względu na swoje źródło: jedność jednego Boga Ojca i Syna w Duchu Świętym, w Troistości Osób.W jedności Ludu Bożego istnieje różnorodność darów, zadań, sytuacji i sposobów życia. Niestety grzech i ciężar jego konsekwencji, zagraża nieustannie darowi jedności, dlatego Apostoł wzywa do zachowania "jedności Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój" (Ef 4, 3).
Jedność Kościoła pielgrzymującego jest zapewniana także przez widzialne więzy komunii:
- wyznanie jednej wiary otrzymanej od Apostołów;
- wspólne celebrowanie kultu Bożego, przede wszystkim sakramentów;
- sukcesję apostolską za pośrednictwem sakramentu święceń, która to sukcesja strzeże braterskiej zgody
rodziny Bożej.
- wspólne celebrowanie kultu Bożego, przede wszystkim sakramentów;
- sukcesję apostolską za pośrednictwem sakramentu święceń, która to sukcesja strzeże braterskiej zgody
rodziny Bożej.
Przez grzech ludzi dochodzi w Kościele do rozłamów (herezja, apostazja, schizma), łamiących jedność Kościoła.
Chrystus zawsze udziela swemu Kościołowi daru jedności, ale Kościół musi zawsze modlić się i pracować, by strzec, umacniać i doskonalić jedność, której Chrystus pragnie dla niego.
Chrystus zawsze udziela swemu Kościołowi daru jedności, ale Kościół musi zawsze modlić się i pracować, by strzec, umacniać i doskonalić jedność, której Chrystus pragnie dla niego.
Aby jak najlepiej odpowiedzieć na te wymagania, konieczne jest spełnienie następujących warunków:
- stała odnowa Kościoła w coraz większej wierności jego powołaniu. Taka odnowa jest mocą ruchu
zmierzającego do jedności,
- nawrócenie serca, "by wieść życie w duchu Ewangelii" , ponieważ to niewierność członków wobec daru
Chrystusa powoduje podziały,
- wspólna modlitwa,- wzajemne poznanie braterskie, formacja ekumeniczna wiernych, a zwłaszcza kapłanów,-
dialog między teologami i spotkania między chrześcijanami różnych Kościołów i wspólnot,
- współpraca między chrześcijanami w różnych dziedzinach służby ludziom.
zmierzającego do jedności,
- nawrócenie serca, "by wieść życie w duchu Ewangelii" , ponieważ to niewierność członków wobec daru
Chrystusa powoduje podziały,
- wspólna modlitwa,- wzajemne poznanie braterskie, formacja ekumeniczna wiernych, a zwłaszcza kapłanów,-
dialog między teologami i spotkania między chrześcijanami różnych Kościołów i wspólnot,
- współpraca między chrześcijanami w różnych dziedzinach służby ludziom.
O przywrócenie jedności powinien troszczyć się cały Kościół, zarówno wierni, jak i ich pasterze. Ponieważ jednak jesteśmy słabi, pokładamy całą naszą nadzieję w modlitwie Chrystusa za Kościół, w miłości Ojca ku nam, w mocy Ducha Świętego.
II. Kościół jest święty
Chrystus wydałał sam siebie, aby uświęcić Kościół. Jest więc on"świętym Ludem Bożym" , a jego członkowie są nazywani "świętymi”. Kościół zjednoczony z Chrystusem jest uświęcany przez Niego; przez Niego i w Nim staje się on również uświęcający: Uświęcenie człowieka w Chrystusie i uwielbienie Boga... jest celem wszystkich innych dzieł Kościoła . To właśnie w Kościele złożona została pełnia środków zbawienia.
W nim dzięki łasce Bożej osiągamy świętość . Duszą świętości jest miłość, do której wszyscy są powołani. Kościół obejmuje w łonie swoim grzeszników. Święty i zarazem ciągle potrzebujący oczyszczenia, podejmuje ustawicznie pokutę i odnowienie. Uznając moc Ducha świętości, który jest w nim, Kościół umacnia nadzieję wiernych, dając im świętych jako wzory i orędowników, a także Maryję, w której Kościół już jest cały święty.
W nim dzięki łasce Bożej osiągamy świętość . Duszą świętości jest miłość, do której wszyscy są powołani. Kościół obejmuje w łonie swoim grzeszników. Święty i zarazem ciągle potrzebujący oczyszczenia, podejmuje ustawicznie pokutę i odnowienie. Uznając moc Ducha świętości, który jest w nim, Kościół umacnia nadzieję wiernych, dając im świętych jako wzory i orędowników, a także Maryję, w której Kościół już jest cały święty.
III. Kościół jest powszechny
Kościół jest powszechny, ponieważ został posłany przez Chrystusa do całego rodzaju ludzkiego. Do Kościoła powszechnego należą ci, co mając Ducha Chrystusowego w całości przyjmują przepisy Kościoła i wszystkie ustanowione w nim środki zbawienia i w jego widzialnym organizmie pozostają w łączności z Chrystusem rządzącym Kościołem przez papieża i biskupów, w łączności polegającej na więzach wyznania wiary, sakramentów i zwierzchnictwa kościelnego oraz wspólnoty. Nie dostępuje jednak zbawienia, choćby był wcielony do Kościoła, ten, kto nie trwając w miłości, pozostaje wprawdzie w łonie Kościoła „ciałem”, ale nie sercem.
Także ci, którzy jeszcze nie przyjęli Ewangelii, w rozmaity sposób przyporządkowani są do Ludu Bożego.Więź Kościoła z religiami niechrześcijańskimi jest przede wszystkim więzią pochodzenia i wspólnego celu rodzaju ludzkiego, którym jest Bóg. Poza Kościołem nie ma zbawienia. Całe zbawienie pochodzi jedynie od Chrystusa-Głowy przez Kościół, który jest Jego Ciałem.
IV. Kościół jest apostolski
Kościół jest apostolski, ponieważ jest zbudowany na Apostołach. Jest on apostolski w potrójnym znaczeniu:
- był i pozostaje oparty na "fundamencie Apostołów" (Ef 2, 20; Ap 21, 14), świadków wybranych i posłanych przez samego Chrystusa,- zachowuje i przekazuje, z pomocą Ducha Świętego, który w nim mieszka, nauczanie , dobry depozyt i zdrowe zasady usłyszane od Apostołów,
- w dalszym ciągu - aż do powrotu Chrystusa - jest nauczany, uświęcany i prowadzony przez Apostołów dzięki tym, którzy są ich następcami w misji pasterskiej, to znaczy Kolegium Biskupów; są w tym wspomagani przez kapłanów w jedności z następcą Piotra, Najwyższym Pasterzem Kościoła.
- w dalszym ciągu - aż do powrotu Chrystusa - jest nauczany, uświęcany i prowadzony przez Apostołów dzięki tym, którzy są ich następcami w misji pasterskiej, to znaczy Kolegium Biskupów; są w tym wspomagani przez kapłanów w jedności z następcą Piotra, Najwyższym Pasterzem Kościoła.
A.D.